Strona główna
Z tej okazji wszystkim Babciom, Dziadkom duuużo zdrowia, radości i mnóstwa przyjemności z czasu spędzonego z wnukami!!!
Dorota Szklarska
Aktualności
21.01.2021
21 stycznia - Dzień Babci (i Dziadka) :)
21 stycznia - Dzień Babci i Dziadka
Pomysł utworzenia dnia Babci w Polsce pojawił się w1964 roku. Natomiast Dzień Dziadka do Polski został przeniesiony prawdopodobnie z Ameryki w latach osiemdziesiątych XX wieku i stopniowo stawał się coraz popularniejszy. W wielu krajach święta te nie są rozdzielone na dwa dni i obchodzone są wspólnie.
W Polsce Dzień Babci obchodzimy 21 stycznia, zaś Dzień Dziadka 22 stycznia.
Babcia i dziadek, dwie bardzo ważne osoby w życiu dziecka.
Co rodzina, to inna sytuacja. Są dziadkowie bardzo zaangażowani w sprawy wnuków, gotowi przybiec na każde wezwanie, poświęcający się i rozpieszczający po cichu. Są tacy, którzy cieszą się z powiększenia rodziny, ale na odległość – bo mają swoje życie, swoje sprawy i plany. Są mniej lub bardziej aktywni. Są też nieobecni, z różnych powodów. Ale każdy z nich spełnia bardzo ważną rolę.
- Kochają bezwarunkowo
Im człowiek starszy, tym zazwyczaj więcej ma w sobie akceptacji i spokoju. Z takim podejściem łatwiej jest dawać dziecku bezwarunkową miłość i dużo cierpliwości. Nawet ci ludzie, którzy jako młodzi rodzice byli wymagający i zasadniczy, jako dziadkowie zmieniają podejście. Od własnych dzieci wymagali posłuszeństwa, wnukom pozwalają wejść sobie na głowę i patrzą na nie rozmarzonym wzrokiem. Każde spotkanie z wnukami to wielka radość, święto godne najlepszej oprawy. Dziecko przy nich czuje się kimś ważnym i kochanym – dokładnie takie, jakie jest. Co zrobić, gdy zdarza się, że dziadkowie traktują dziecko z nadmiernym pobłażaniem, pozwalają na zachowania, na które wy byście nie pozwolili? Otóż dzieci generalnie są bardzo mądre i szybko orientują się, że u dziadków mają specjalne prawa, ale to nie znaczy, że w domu będzie tak samo. Uczą się, że z bliskimi ludźmi można mieć różne ustalenia i że to jest w porządku. Jeśli czas spędzany z dziadkami jest tylko okazjonalną przyjemnością, to może przymknąć oko na to, że maluch pod ich opieką staje się pępkiem świata?
Co innego, jeśli dziecko przebywa z dziadkami stale, a oni w wyraźny sposób sabotują wasze starania i metody wychowawcze albo pozwalają dziecku robić coś, co mu szkodzi (np. bez opamiętania jeść słodycze albo oglądać bajki cały dzień). Wtedy warto spokojnie o tym porozmawiać, przedstawić swoje racje, wysłuchać drugiej strony, poszukać porozumienia (przecież chodzi o dobro dziecka). Jeśli nic nie skutkuje, trzeba pomyśleć o ograniczeniu spędzanego wspólnie czasu. To do rodziców należy obowiązek zadbania o syna czy córkę.
- Mają czas
Jeśli dziadkowie nie pracują już zawodowo, mogą mieć dla dziecka dużo więcej czasu niż wiecznie zajęci rodzice. Są dzięki temu skłonni bez końca oglądać na spacerze kaczki na stawie albo warczącą koparkę. Mogą trzydzieści razy z rzędu powiedzieć „Idzie rak, nieborak”. Zrobią na obiad domowe pierogi lub ulubione danie. Urządzą bal przebierańców w środku tygodnia. Godzinami będą odpowiadać na pytania wnuków. A uwaga i czas to najcenniejsze, co jeden człowiek może dać drugiemu. Dzieci potrzebują tego dużo bardziej niż drogich gadżetów czy luksusowych wakacji.
Rodzicu - czas dziadków jest tak samo cenny, jak wasz. Jeżeli babcia i dziadek chcą go poświęcać wnukom, to wspaniale. Ale oni też mają swoje sprawy, swoje potrzeby i marzenia, których być może nigdy wcześniej nie udało się im zrealizować. Nie mają obowiązku rezygnować ze swojego życia, by ułatwić wasze. Jeśli to robią, to należy im się podziękowanie i szacunek dla ich potrzeb. Gdy umawiacie się, że dziecko będzie pod opieką babci do 21.00 to przejmijcie je najdalej o 21.00, nie przedłużajcie tego czasu, nie łamcie umowy myśląc sobie „a co to za różnica” (pamiętajcie przestrzegania zasad wymagacie tez od własnych dzieci).
- Opowiadają
Ludzie urodzeni przed epoką sms-ów, memów i emotikonów, potrafią pięknie opowiadać i przekazywać wiele treści. Mówią o swoich doświadczeniach i wspomnieniach z czasów, gdy nie wszyscy mieli telewizję, a telefony miały tarcze, nie ekrany. Dla dziecka rozmowa to coś niezwykle ciekawego i rozwijającego. Nawet jeśli maluch jest dopiero niemowlęciem, uwielbia patrzeć na ludzkie twarze, szuka kontaktu wzrokowego, śledzi mimikę, ruchy warg, próbuje naśladować dźwięki. Ktoś, kto chce do niego mówić, z miejsca zyskuje jego uwagę i przychylność. Dla malca to wspaniała pomoc w treningu mowy i umiejętności komunikacyjnych.
Rodzicu - być może przysłuchując się temu, co babcia lub dziadek opowiadają wnukowi, dowiecie się wiele o nich samych. I o sobie samych z okresu dzieciństwa. To może być dla was dobre, otwierające i zbliżające doświadczenie. Być może w waszych wspomnieniach świat z tamtych lat wyglądał inaczej. Może mieliście o coś żal do swoich rodziców. Teraz jest okazja, by spojrzeć na sprawy z zupełnie innej perspektywy – dorosłego dziecka, a jednocześnie rodzica.
- Dają korzenie
Pamięć dziadka i babci sięga dalej, niż rodziców. Mogą wnukom przekazać rodzinne historie sprzed kilkudziesięciu lat, a te znane z opowieści – nawet sprzed wieków. Przekazują tradycje i zwyczaje, trzymają na półkach stare albumy, a w kredensach zabytkowe drobiazgi. Póki dzieci są małe, te opowieści przypominają trochę baśnie, a trochę naukową fikcję z czasów, gdy żyły dinozaury. Ale człowiek, który takimi historiami nasiąka od małego, wie, skąd pochodzi, jakie ma dziedzictwo. Kiedyś może odkryć, że to dla niego ważne.
Rodzicu - być może dziś wydaje się wam, że to nudy albo że słyszeliście te historie już tysiąc razy i wszystko to pamiętacie. Ale czy umiecie powtórzyć? Czy swoim wnukom, kiedyś, za kilkadziesiąt lat wyjaśnicie, która prababcia miała rosyjskich przodków, albo gdzie dorastał pradziadek? Takie informacje warto spisywać, zbierać, dokumentować. Dzięki internetowi możecie łatwo znaleźć krewnych, których nigdy nie poznaliście. A wasze dziecko zyska kuzynów.
Z tej okazji wszystkim Babciom, Dziadkom duuużo zdrowia, radości i mnóstwa przyjemności z czasu spędzonego z wnukami!!!
Dorota Szklarska
pedagog Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Łobzie
