Aktualności
2 października obchodzimy Międzynarodowy Dzień bez Przemocy, to dobra okazja żeby pochylić się nad tym problemem i zastanowić się 
czym dla nas jest przemoc. A przemoc nie jedno ma imię.
Słysząc to słowo przychodzi nam do głowy przede wszystkim agresja fizyczna (bicie, kopanie, szarpanie). Tymczasem nie zapominajmy że przemoc to też agresja psychiczna, to wszelkie formy zachowań, które sprawiają że druga osoba czuje się zastraszona, poniżona. Do przemocy psychicznej zaliczamy zastraszanie, grożenie, wyzwiska, przekleństwa, poniżanie, szydzenie, wyśmiewanie, wywoływanie poczucia winy, kontrolowanie, zabranianie kontaktów
z innymi osobami.
Pamiętajmy że „słowa ranią całe życie”, jak słusznie głosi kampania Fundacji Dzieci Niczyje. Osoby wobec których stosowana jest przemoc tracą poczucie własnej wartości, nie wierzą, że są w stanie zmienić sytuację, nie wierzą we własne siły i własną wartość, często popadają w depresję. Niejednokrotnie ofiary przemocy stają się sprawcami przemocy, wobec innych słabszych od siebie osób. Przykład? Dziecko doświadczające przemocy w domu od swoich rodziców, idzie do szkoły i tam stosuje takie same „metody wywierania wpływu na innych” wobec młodszych lub słabszych kolegów np. bije, wyzywa, szantażuje.
Do form przemocy, o której wciąż mało się mówi, należy zaliczyć również przemoc seksualną, czyli: zmuszanie do niechcianych zachowań seksualnych, niechciane obmacywanie, obłapywanie zmuszanie do oglądania filmów pornograficznych i inne. Ofiary przemocy seksualnej rzadko mówią o swoim problemie, doświadczają wstydu, boją się oceny i chcą uniknąć procedur związanych z ich ujawnieniem (składanie zeznań, udowadnianie przemocy).
Sprawcy przemocy to najczęściej osoby nam znane, największy odsetek przemocy to przemoc domowa.
Według statystyk policyjnych, wynikających z założenia procedury Niebieskiej Karty ogólna liczba ofiar przemocy w Polsce w 2017 roku to 92 529, w tym kobiety - 67 984, mężczyźni- 11 030 i dzieci -13 515.
A ile jest przypadków przemocy nigdzie nie zgłoszonej?
Jak często zdarza się, że ofiara boi się i nie ma siły zgłosić się po pomoc, a sąsiedzi mimo krzyków za ścianą nie chcą się wtrącać, nie chcą widzieć, nie chcą słyszeć. Tylko pamiętajmy, że milcząc w takiej sytuacji dajemy ciche przyzwolenie na to by za ścianą odbywała się ludzka tragedia.
To prawda że ofiary często wycofują się ze swoich zeznań, często mają wręcz za złe interwencję sąsiadom. To dlatego, że takie osoby nie mają wsparcia i nie czują się na sile do zmiany swojego życia. Nie zrażajmy się jednak i bądźmy w zgodzie ze sobą mając świadomość, że przemocy powiedzieliśmy stanowcze NIE. Co zatem robić kiedy jesteśmy świadkami przemocy?
Oczywiście można powiadomić Policję, ale również pracowników opieki społecznej, Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, pedagoga szkolnego lub pracownika Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej. Wszystkie te instytucje mają możliwość założenia procedury Niebieskiej Karty, która jest formą przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
źródłó filmu: Kampania agencji Publicis dla Fundacji Dzieci Niczyje. "Słowa ranią przez całe życie" na Shortlist Festiwalu Golden Drum 2012./PublicisPoland/
źródło plakatu "kretyn": Fundacja Dzieci Niczyje
żródło plakatu na stronę tytułową: http://codziennikfeministyczny.pl/nawrocka-dopiero-bez-przemocy-bedziemy-siebie/
Kamila Rogaczewska - Żukowska
Psycholog Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej w Łobzie
