Aktualności

          23 lutego to Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją. Dzieci, podobnie jak dorośli cierpią na DEPRESJĘ, jednak objawia się ona u nich w bardzo zróżnicowany sposób, często odległy od potocznego rozumienia depresji. DZIECKO NIE POWIE CI: „MAMO, TATO MAM DEPRESJĘ, WIĘC POTRZEBUJĘ POMOCY”, bo prawdopodobnie samo nie wie, co się z nim dzieje. Rodzicu – to Twoim zadaniem jest zauważanie problemu i praca nad jego rozwiązaniem.
       Warto zasięgnąć opinii specjalisty – na początek waszego lekarza rodzinnego, pedagoga szkolnego lub psychologa z Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej, kiedy:

• Dziecko w wieku 6-12 lat

-        ma częste i trudne do wyjaśnienia dole­gliwości bólowe, wciąż skarży się na brzuszek albo główkę;

-        straciło apetyt i nawet ulubione racuchy nie są w stanie przyciągnąć go do stołu;

-        jest drażliwe, kapryśne, poirytowane i często się skarży;

-        ma problemy w szkole, gorsze niż kiedyś oceny, jest mniej zaangażowane w naukę;

-        ma trudności z koncentracją, skupieniem uwagi, dokończeniem zadania;

-        wciąż wydaje się zmęczone;

-        częściej i szybciej niż zwykle się nudzi, jest również apatyczne;

-        gdy coś ci opowiada, pojawiają się zdania typu: Jestem głupi", „Znowu mi nie wyszło", „Nigdy się tego nie nauczę" etc.;

-        jest niespokojne, napięte, pojawiają się u niego irracjonalne lęki, np. lęk przed zasypianiem w ciemności.

• Dziecko w wieku 12-18 lat

-        jest smutne, wycofane, apatyczne;

-        godzinami przesiaduje w swoim pokoju;

-        przestało spotykać się z kolegami, nie wychodzi popołudniami z domu;

-        zrezygnowało z wcześniejszych rozrywek: nie chodzi do kina, na treningi;

-        jest nerwowe, kłótliwe, agresywne;

-        jest jakby wyprane z energii, obojętne;

-        opuszcza szkołę, ma gorsze oceny;

-        ma problemy ze wstawaniem rano, wciąż jest śpiące;

-        znacznie mniej je lub, przeciwnie, zaczęło się objadać;

-        nagle i dość intensywnie zaczęło eksperymentować z alkoholem albo narkotykami;

-        twierdzi, że wszystko jest beznadziejne i życie nie ma sensu.

          Należy jednak pamiętać, że opisane wyżej objawy muszą utrzymywać się kilka tygodni, aby można było w ogóle myśleć o rozpoznaniu depresji.

       Rodzicu nie lekceważ długotrwałego smutku, uczucia pustki złego nastroju, zaburzeń snu, zmian apetytu, utraty energii u swojego dziecka. Nie czekaj aż samo minie, nie wygłaszaj komunikatów typu: „weź się w garść”, „to zwykłe lenistwo”.

Rodzicu nie czekaj!!!

Pomóż swojemu dziecku!!!

Zwróć się o pomoc do specjalisty!!!

PORADNIA PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNA

−    Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Łobzie, ul. M. Konopnickiej 42, 73-150 Łobez, tel. 91 39 741 62 – WSZYSTKIE KONSULTACJE, BADANIA, TERAPIA –  BEZ SKIEROWANIA i NIEODPŁATNIE

−    psycholog, pedagog – udzielają wsparcia, wskazówek do pracy, prowadzą terapię

PEDAGOG SZKOLNY

LEKARZE PIERWSZEGO KONTAKTU - W MIESJCU ZAMIESZKANIA

W RAMACH NFZ

−    Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej „Zdroje” 70-780 Szczecin, ul. Mączna 4 - Tel. 91 88 06 221

ANTYDEPRESYJNY TELEFON ZAUFANIA – FUNDACJA ITAKA

-        22 654 40 41 – poniedziałki g. 17.00-20.00 (dyżurują lekarze psychiatrzy)

PRYWATNIE

Artykuł pochodzi z folderu dostępnego w siedzibie Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej w Łobzie

Źródło foto: evepoznan.pl, http://m.poradnikzdrowie.pl/psychologia/depresja-u-dzieci-i-nastolatkow_37409.html