Aktualności

„Pamięć umarłym, żywym pojednanie” to hasło, które stało się motywem przewodnim Święta Sybiraków w 2018 r., od kilku lat organizowanego przez łobeski oddział związku we współpracy z Zespołem Szkół im. T. Kościuszki w Łobzie.

Msza św. odbyła się 18 września  na Cmentarzu Komunalnym. W poczcie sztandarowym Sybiraków naszą szkołę reprezentowały Alicja Stępińska i Sara Machoń, zaś obsadę szkolnego pocztu sztandarowego stanowili: Dominik Podlisiecki, Oliwia Łozowska i Beata Wałach. Pierwsza część uroczystości miała charakter oficjalny. Piękne i wzruszające były słowa kazania wygłoszonego w czasie mszy św. przez ks. Łukasza Urbaniaka. Przy Krzyżu Sybiraków najpierw rys historyczny przedstawił pan Ryszard Krzęćko, nauczyciel Zespołu Szkół, a następnie głos zabierali: prezes Związku Sybiraków w Łobzie pani Zofia Majchrowicz, Starosta Łobeski Paweł Marek i Burmistrz Łobza Piotr Ćwikła. Wszyscy w ciepłych słowach zwracali się do tych, którzy poznali udrękę sowieckiej niewoli i podkreślali ich niezłomność, wiarę, patriotyzm, oraz do zgromadzonej przy krzyżu młodzieży, która ma obowiązek pamiętać o wydarzeniach sprzed 79 lat i cenić wolność wywalczoną z takim trudem.

Druga część uroczystości, już mniej oficjalna, ale równie refleksyjna, odbyła się w ŁDK, gdzie Sybiracy i zaproszeni goście obejrzeli montaż słowno - muzyczny przygotowany przez młodzież pod kierunkiem nauczycieli zespołu szkół: Doroty Kotwickiej, Bożeny Kordyl i Ryszarda Krzęćki. Julia Jagiełło, Marta Wójtowicz, Gabriela Prygiel, Grzegorz Latocha, Jacek Sola – to uczniowie, którzy pięknym słowem poetyckim i przywołanymi autentycznymi słowami listów z Syberii dostarczyli słuchaczom wzruszeń powodowanych osobistymi wspomnieniami, a Agnieszka Peczyńska, Patrycja Szwarczewska, Patrycja Sulejewska, Zuzanna Szymanek i Wiktoria Regulska – to solistki, które wykonanymi przez siebie pieśniami wprawiły wszystkich w zadumę i sprawiły, że niejednemu zaszkliły się oczy.

W tym dniu jednak najważniejsi byli Sybiracy, których zostało już niewielu (nawet w dniu święta odbywał się pogrzeb członka pocztu sztandarowego Związku). Dlatego tak ważny jest ten dzień, bo skupia tych, którzy jeszcze żyją przy symbolicznym krzyżu na modlitwie za tych, którzy odeszli, bo jest okazją do dania świadectwa młodzieży o  ponurych czasach dzieciństwa i młodości oraz do złożenia hołdu zmarłym i żyjącym. Ważny także dlatego, że przy jednym stole, o wygląd którego zadbały uczennice Technikum Hotelarskiego pod kierunkiem pani Joanny Krzywańskiej, przy filiżance kawy mogą zasiąść Sybiracy i porozmawiać ze sobą, powspominać, oddać się chwilom wzruszeń.

Pani prezes Zofia Majchrowicz każdego roku czyni starania, aby uroczystość Dnia Sybiraka miała piękną oprawę, a my jesteśmy zaszczyceni, że możemy w tym pomóc.